Wysoka czystość i niska cena Cząsteczki antymonu dla metalurgii Sb CAS 7440-36-0

Antymon ma niewiele zastosowań biologicznych i medycznych. Leki, których głównym składnikiem jest antymon, nazywane są środkami zawierającymi antymon i mają działanie wymiotne. Związki antymonu są również stosowane jako antygeny. Od 1919 roku winian antymonowo-potasowy (powszechnie znany jako wymiotowanie kamienia nazębnego) jest stosowany w leczeniu schistosomatozy. Stopniowo zastępowano go prazykwantelem. Antymon i jego związki są stosowane w różnych środkach weterynaryjnych, takich jak tiojabłczan litu antymonu jako odżywka do skóry przeżuwaczy. Antymon ma działanie odżywcze i regulacyjne na zrogowaciałe tkanki, przynajmniej u zwierząt. Jako jedną z opcji leczenia leiszmaniozy u zwierząt gospodarskich stosuje się również leki zawierające antymon, takie jak antymonian megluminy. Niestety ma nie tylko niski indeks terapeutyczny, ale trudno przedostaje się do szpiku kostnego, w którym znajduje się część amastigota Leishmania i nie jest w stanie wyleczyć chorób narządów wewnętrznych. Jako lekarstwo stosowano pigułki antymonowe wykonane z metalicznego antymonu. Ale może być toksyczny w przypadku spożycia z powietrzem przez inne osoby.